1974 yılında Kodak’ta çalışan genç bir mühendis olan Steven Sasson, görünüşte düşük riskli bir işle görevlendirilmişti. Bu görev kapsamında, ışığı veriye dönüştürme olanağı sunan yeni bir icadın olası kullanım alanlarını araştıracaktı. Sasson, yakaladığı görüntüleri bir ekran üzerinde dijital olarak gösterebilen bir cihaz tasarladı ve eserini büyük bir şevkle patronlarına sundu. Ancak taktiksel bir hata yapmış, bu yeni teknolojiyi “filmsiz fotoğrafçılık” adıyla tanıtmıştı. İcadını konumlandırma şekli, karşısındaki kitlenin var oluş sebebine tamamen aykırıydı zira yöneticilerinin kariyerleri ne kadar film satıldığına ve banyo ettirildiğine bağlıydı. Dolayısıyla bu öneriye kayıtsız kalındı. Kodak, takip eden 20 yıl süresince tüketici pazarındaki fırsatları elinin tersiyle itmeye devam etti. Bu esnada rakipleri de piyasanın güçlü oyuncuları konumuna geldiler.
