Liderler genellikle şu iki yaklaşımdan birini tercih ederler: “Yönlendirici yöneticiler” yüksek standartlar oluşturmada, insanları hedeflerine odaklandırmada ve sürekli gelişim sağlamada iyilerdir. “Yükseltici yöneticiler” ise aksine, yardımcı olmak için dürüstçe geribildirimler vererek, insanlarla ilişkilerini geliştirip güven oluşturarak rol model görevini üstlenirler. Her iki yaklaşım da tek başına, çalışan bağlılığını geliştirmek için yeterli değildir. Bu konuyu “ya da” değil “ve” çerçevesinde düşünün. Çalışanlarınızdan birçok talepte bulunabilirsiniz ancak bunu yaparken anlayışlı olun, güvendiğinizi belli edin ve işbirliği içinde olun. Eğer kendinizi bir yönlendirici gibi görüyorsanız, zaman zaman “nazik adam” olmaktan korkmayın. Örneğin, zorlu bir hedef belirlerken, bu hedefin takımınızı ne kadar zorlayacağının farkında olun ve eğer ihtiyaçları olursa onlara yardım teklif edin. Diğer taraftan, eğer bir yükselticiyseniz, her zaman kullandığınız cesaretlendirici kelimelerinizle zorlu hedefler belirleyin. Bağlılığı maksimum seviyeye getirebilmek için her iki yaklaşım da eşit seviyede kullanılmalı.

Jack Zenger ve Joseph Folman’ın “Nice or Tough: Which Approach Engages Employees Most?” adlı yazısından uyarlandı.