Küçük ekiplerin iş yükünün arttığı hızla büyüyen iş kültüründe, her işi istediğimiz çabuklukta halledebilmek imkansız hale geldi. Tabii ki bazı görevler diğerlerine göre daha fazla önem arz ediyor ama her şeyin acil olduğunu düşünürsek, sırayı karıştırır ve esas önceliği olan işleri atlayabiliriz. “Şimdi yap” kültüründeki zorluk, iki şey arasındaki farkı söyleyebilmekte. Her şeyin anında yapılması gerektiği yönündeki varsayımla başa çıkmak ve gereksiz ya da değeri düşük olan işleri elemek için ekibinizle birlikte çalışmak. İnsanlar aslında bir farklılık yaratmayan eylemleri sürekli olarak yapmakla mı meşgul? Bu işler daha az sıklıkta ya da daha az eforla yapılamaz mı? Haftalık durum raporlarınız aylık olarak gelemez mi? Sözlü bir bildiri kilit noktalardan oluşan kısa bir listeye dönüşemez mi? Bu tür ince düzenlemelerle gerçekten acil olan projelerinize öncelik verebilir ve karmaşayı çözebilirsiniz.

Ron Ashkenas’ın “Two Ways to Reduce "Hurry Up and Wait" Syndrome” adlı yazısından uyarlandı.

Ayrıca Robin Abrahams ve Boris Groysberg’in “İşinizi Yönetin, Hayatınızı Yönetin” isimli makalesi de ilginizi çekebilir.