Büyük Buhran birçok halka şüphesiz zarar verdi. İşe alımlar toparlamış olsa da uzun süredir işsiz olanların durumu dışardan bakıldığında pek de iyi görünmüyor. Neden? Bunun yeteneklerle çok da fazla alakası yok. Bu bir ayrımcılık meselesi. Son yapılan kontrollü bir çalışmada araştırmacılar 3 bin sahte aday yarattı ve açık pozisyonlara başvurdu. Adayların yetenekleri ve iş geçmişleri tamamen aynıydı. Tek fark ne miydi? Kimi o anda işsizken kimininse işi vardı. Bu hikayenin nasıl biteceğini biliyorsunuz. İşsizlerin işe alım yöneticilerinden olumlu bir cevap alma olasılığı işi olan akranlarından yarı yarıya daha azdı. Öyle görünüyor ki çoğu işe alım yöneticisi uzun süredir işsiz olanlara ikinci bir şans vermiyor. Bu yaygın bir önyargı ve büyük bir hata. Bu grubu dikkate almayan şirketler potansiyel ve daha ucuz bir doğru işe alım fırsatını kaçırıyor.

Peter Cappelli'nin "Why HR Needs to Stop Passing Over the Long-Term Unemployed" adlı yazısından uyarlandı.