HBR: Saturday’de yer alan bir bölümde psikologların ‘akış’ olarak adlandırabileceği bir halde çalışmakta olan ana karakter resmedilmekte. Eserinizde bunu nasıl başarıyorsunuz? McEwan: Bu durum çok nadir ve tamamen tesadüfi oluyor. Önümdeki tüm engeller kalkınca benliğimin dışında kalıyorum, o ana kilitleniyorum ve tüm zaman kavramım, hatta duygularım ortadan kalkıyor. Zor bir şeyle yüzleşmekle, sorunları çözmekle bağıntılı bir şey.
Giriş yap veya
ücretsiz üye ol, okumaya devam et
