Zihinleri ile hayata bakan kişiler için hayat bir komedi; duyguları ile hayata yönelenler içinse bir trajediymiş hayat. İlla bir sınıflandırma mı lazım? Hayatı geldiği gibi, anlamlaştığı gibi yaşamak mümkün olamıyacak mı bu insanoğlu için? Herhangi bir dogma, paradigma ya da inanca mensup olmadan? Şucu ya da bucu olarak fişlenmeden? Ailede kız çocuk anne, pembe, etek, be...
Giriş yap veya
ücretsiz üye ol, okumaya devam et
