Stanford’dan Scott S. Wiltermuth ve Chip Heath'in çalışmasına göre; bir kampüste diğer insanlara aynı anda adım atarak yürümeleri sağlanan katılımcılar, ayak uydurmadan yürüyenlerle karşılaştırıldığında (7 puanlık ölçekte 5,6 ya karşı 4,1), beraber yürüdükleri arkadaşlarına daha büyük bir güven duyduklarını söyledi. Bu ve diğer çalışmalar yürüyüş ve dans gibi kültürel uygulamaların grubu daha iyi koordinasyonla hareket etmekte yardımcı olabileceğini ortaya koyarken, birlikte hareketin daha büyük bir dayanışmaya istekliliği teşvik ettiğini gösteriyor.

KAYNAK: Synchrony and Cooperation