University of California’dan Jan K. Brueckner ve Hindistan Bangalore’deki Public Affairs Center’dan Irvina ve Kala Seetharam Sridhar’ın dediğine göre, eğer Hindistan bina yükseklikleri konusundaki katı kurallarını biraz genişletse, normal bir şehir olmanın ucundaki tüketiciler de işe gidiş geliş maliyetlerinden yılda yaklaşık 106 milyon rupi veya 2 milyon dolar tasarruf edebilirler. Hintli planlama uzmanlarının binaların yalnızca birkaç katlı olmasına izin vermesi, sebebi kentsel yaşamın kalitesini düşürme korkusu olsa bile, çok yüksek gayri menkul fiyatlarına, kentin yayılmasına ve işe gidiş geliş süresinin uzamasına yol açtı.
