Yüksek ölçüde karmaşıklık ve belirsizlik gösteren durularda, indirgenmiş nakit akışı analizi gibi geleneksel araçlar, kullanışsız olmanın ötesinde, kötüdür. Yine de yöneticiler bu araçları her durumda kullanıyor. Her stratejik bağlam için iyi analiz araçları mevcut. Doğru araç kullanıldığında iyi bir karar verme ihtimali önemli şekilde yükselir. Bu makalede yazarlar, üç etkeni temel alarak karar verme araçlarını, verilmesi gereken kararlarla eşleştiren bir model sunuyor: Başarıyı belirleyen etkenlerin ne kadar iyi anlaşıldığı, olası sonuçlar skalasının ne derece öngörülebildiği ve gerekli bilginin merkezde ne ölçüde toplanmış olduğu. Yazarlar, çizmiş oldukları çerçeveyi McDonald’s yöneticilerinin vermek zorunda kalabilecekleri kararları örnek göstererek açıklıyorlar: ABD’de açılacak yeni bir şube için verilecek bir karar gibi son derece açık ve kolay anlaşılır kararlardan obezite salgınına karşılık firmanın gerçekleştirmesi gereken değişikliler gibi son derece belirsiz kararlara kadar...

Carmina Clarke, Dan Lovallo ve Hugh Courtney’nin “Nasıl Karar Vereceğinize Karar Vermek” adlı yazısından uyarlandı.

Ayrıca Melinda Merino’nun “Muhallebi Çocuğu Olmayın Zorlu Kararlar Alın” isimli makalesi de ilginizi çekebilir.